شعر

زبان حال امام زمان (عج) به خانم حضرت زینب (س)

عمه جان یه روز میام با ذوالفقارم به خدا

                                      میگیرم انتقام از دشمنای کرببلا

عمه خیلی دلم میخواست تو کربلا باشم

                                      با حسین تو قتله گاه با تو خیمه ها باشم

عمه جان اگه بودم یاور و دلبرت بودم

                                     یاور بی کسی و تنها برادرت بودم

عمه جان اگه بو دم بی کسی احساس نمیشد

                                     جدا از تنش دو دست عمو عباس نمیشد

عمه جان اگه بودم بی کسی دیده نمیشد

                                    اگه بودم سری از جفا بریده نمیشد

عمه اگه بودم خیمه ها غارت نمیشد

                                   سهم تو از کربلا بار اسارت نمیشد

عمه اگه بودم هیچ کسی جرات نمیکرد

                                   تو رو سیلی بزنه هیچ کس جسارت نمیکرد

عمه اگه بودم سری رو نی نمی نشست

                                  ساقه شقایقی زیر لگد نمی شکست

عمه جان هر شب تو رو تو خلوتم یاد میکنم

                                  یه روزی با انتقام دل تو رو شاد می کنم

نویسنده » محمد رضا » ساعت 5:7 عصر روز پنج شنبه 86 دی 20

نظرات شما ()

زندگینامه ی امام حسین(ع)

---

نویسنده » محمد رضا » ساعت 5:5 عصر روز پنج شنبه 86 دی 20

نظرات شما ()

کرامات امام حسین(ع)

از جمله کرامتى است که در (( کشف الغمه )) از امّ سلمه (( - رضى اللّه عنه - )) نقل شده است .  او مى گوید: شبى رسول خدا صلى اللّه علیه و اله از نزد ما رفت و غیبتش به درازا کشید و سپس برگشت در حالى که ژولیده مو و غبار آلوده و مشتش بسته بود. گفتم : یا رسول اللّه چرا ژولیده مو غبار آلوده اید؟ فرمود: مرا در این فرصت به محلى از عراق به نام کربلا بردند و در آنجا محل شهادت پسرم حسین و جمعى از فرزندان و اهل بیتم را به من نشان دادند و من پیوسته خونهاى ایشان را جمع آورى مى کردم که اینک در دست من است . و دست مبارکش را برایم باز کرد و فرمود: اینها را بگیر و نگهدار، پس من گرفتم ، دیدم چیزى نظیر خاک قرمز بود، آ را داخل شیشه اى قرار دادم و سر آن را بستم و نگه داشتم وقتى که امام حسین علیه السلام از مکه به قصد عراق بیرون شد، هر روز آن شیشه را بیرون مى آوردم و مى بوییدم و نگاه مى کردم و براى مصائب آن حضرت مى گریستم . چون روز دهم محرم فرا رسید یعنى روزى که امام حسین علیه السلام کشته شد، طرف صبح آن روز شیشه را بیرون آوردم دیدم به حال خود است امّا آخر روز که دوباره برگشتم دیدم خون تازه است . پس در خانه فریاد برآوردم و گریستم و خشمم را فرو خوردم تا مبادا دشمنان ایشان در مدینه بشنوند و زبان به شماتت بگشایند و آن وقت و آن روز را همچنان به خاطر نگه داشتم تا این که خبر شهادت آن حضرت را آوردند و آنچه دیده بود معلوم شد که راست بوده است .

سالم بن ابى حفصه روایت کرده ، مى گوید: عمر بن سعد حضرت حسین علیه السلام عرض کرد: مردمان نادانى در محیط ما هستند که گمان مى برند من قاتل تو خواهم بود. امام حسین علیه السلام فرمود: آنها نادان نیستند بلکه افراد خردمند و عاقلى هستند. بدان که من به چشم خود مى بینم که تو پس از من جز اندکى از گندم عراق را نخواهى خورد

یوسف بن عبیده روایت کرده ، مى گوید: از محمّد بن سیرین شنیدم که مى گفت : این شفق سرخ ، در آسمان دیده نمى شد مگر بعد از کشته شدن حسین علیه السلام .سعد اسکاف نقل کرده ، مى گوید: ابوجعفر محمّد بن على علیه السلام فرمود: ((قاتل یحیى بن زکریا و قاتل حسین بن على علیه السلام زنا زاده بودند، و آسمان سرخ نشد مگر براى این دو تن .))

از سلمى انصارى نقل شده  که مى گوید: خدمت امّ سلمه همسر پیامبر صلى اللّه علیه و اله رسیدم ، دیدم گریه مى کند. عرض کردم : چرا گریه مى کنید؟ فرمود: هم اکنون رسول خدا صلى اللّه علیه و اله را در خواب دیدم در حالى که سر و صورتش خاک آلوده بود، عرض کردم : یا رسول اللّه شما را چه شده است ؟ فرمود: چند لحظه پیش شاهد کشته شدن حسین علیه السلام بودم .

از انس نقل شده که مى گوید: سر مقدس امام حسین علیه السلام را نزد عبیداللّه بن زیاد آوردند. وى آن را میان طشتى نهاد و با چوب دستى به زدن آن پرداخت در حالى که در تحسین آن چیزى مى گفت . انس مى گوید: گفتم : به خدا سوگند بیش از همه به رسول خدا صلى اللّه علیه و اله شباهت دارد، محاسنش با رنگ نیلى خضاب شده بود.

در روایت ترمذى آمده است که ابن زیاد با چوب دستى اش بر بینى آن حضرت مى زد. سپس وى از عمارة بن عمیره روایت کرده ، مى گوید: وقتى که عبیداللّه بن زیاد را کشتند و سر او و یارانش را آوردند و در صحن مسجد چیدند، من رسیدم دیدم مردم مى گویند: آمد، آمد! ناگاه مارى را دیدم که از میان سرها بیرون شد آمد تا وارد بینى عبیداللّه شد، مقدارى درنگ کرد سپس بیرون آمد و رفت تا ناپدید شد. پس از مدتى باز گفتند: آمد و این عمل را چند بار تکرار کرد.

در این داستان پندى است براى اهل بینش و یکى از شگفتیهاى مربوط به این خانواده است .

نویسنده » محمد رضا » ساعت 5:1 عصر روز پنج شنبه 86 دی 20

نظرات شما ()

حجاب

دیدگاه زیست‏شناسی و روان‏شناسی درباره حیای زن :

زیست‏شناسان و روان‏شناسان هم به فطری بودن حیا در زن (و بلکه در جنس مادّه) اذعان دارند. دکتر فخری، فیزیولوژیست مصری، در این‏باره می‏گوید: «اصل و مبدأ احساس حیا،همان احساس جنسی جنس مادّه در مورد حیاست و به همین جهت می‏بینیم نوعاًَ احساس حیا در زنان از مردان قوی‏تر است».( به نقل از:علی محمّدی آشنایی، حجاب در ادیان الهی، قم، اشراق، 1373، ص26. )

بنابراین، وقتی حیا در زن فطری باشد، حجاب و پوشش هم، که از آثار و نتایج آن است، فطری خواهد بود. منتسکیو می‏گوید: «تمام ملل جهان در این عقیده مشترکند که زن‏ها باید حجب و حیا داشته باشند تا بتوانند خودداری کنند. علّتش این است که قوانین طبیعت این‏طور حکم کرده است و لازم دانسته زن‏ها محجوب باشند و برشهوات غلبه نمایند. طبیعت مرد را طوری آفریده که تهوّرش زیادتر باشد، ولی زن طوری آفریده شده که خودداری و تحمّلش زیادتر باشد.

دیدگاه جامعه‏شناسی درباره حیای زن :

بررسی جامعه‏شناختی و تاریخی حجاب نیز فطری بودن حیا در زن را به اثبات می‏رساند؛ زیرا بنابر گواهی متون تاریخی، در اکثر قریب به اتفاق ملّت‏ها و آیین‏های جهان، حجاب در بین زنان معمول بوده است؛ هرچند در طول تاریخ، فراز و نشیب‏های زیادی را طی کرده و گاهی با اعمال سلیقه حاکمان، تشدید یا تخفیف یافته، ولی هیچ‏گاه به طور کامل از بین نرفته است. مورّخان به ندرت، از اقوام بدوی، که زنانشان دارای پوشش مناسب نبوده و یا به صورت برهنه در اجتماع ظاهر می‏شدند، یاد می‏کنند.دانشمندان، تاریخ حجاب و پوشش زن را به دوران ما قبل تاریخ و عصر سنگ نسبت می‏دهند. کتاب زن در آینه تاریخ پس از طرح مفصّل علل و عوامل تاریخی حجاب، می‏نویسد: «با توجه به علل ذکر شده و بررسی آثار و نقوش به دست آمده، پیدایش حجاب به دوران پیش از مذاهب مربوط می‏شود .نتیجه‏ای که از این مطلب می‏توان گرفت این است که گرایش زنان در طول تاریخ و در خلال فرهنگ‏ها و تمدّن‏های گوناگون، و حتّی بعضاً متضاد،به حجاب وپوشش، این حقیقت را به اثبات می‏رساند که حیا، که تبلور آن حجاب زن در مقابل نامحرم است، ریشه در فطرت و غرایز زن دارد و به همین دلیل، یک خصیصه ‏مشترک‏ در بین‏ تمام‏ زنان‏ بوده ‏است.

حجاب ومنطق :

همشری محترم شاید این سؤال برای شما مطرح شود که که حجاب دلیل معقولی ندراد ومنطقی نیست . میگویند: منشاء حجاب یا غارتگری وناامنی بوده که امروز وجود ندارد،یا فکر رهبانیّت وترک لذّت بوده است که فکر باطل ونادرستی است .پاسخ این سؤال این است که حجاب ،از جنبه های مختلف روانی ،خانوادگی ،اجتماعی ،حتّی از جنبه بالا رفتن ارزش زن، منطق معقول دارد.مرد بطور قطع از نظرجسمانی بر زن تفوّق دارد،از نظرمغز وفکر نیز تفوّق مرد لااقل قابل بحث است ،زن دراین دو جبهه دربرابر مرد قدرت مقاومت ندارد ولی زن ازطریق عاطفی وقلبی همیشه تفوّق خود را بر مرد ثابت کرده است .حریم نگه داشتن زن میان خود ومرد یکی از وسایل مرموزی بوده است که زن برای حفظ مقام وموقع خود دربرابر مرد از آن استفاده کرده است.اسلام زن را تشویق کرده است که ازاین وسیله استفاده کند وهراندازه، متینترو باوقارتر حرکت کند،بر احترامش افزوده می شود.درقرآن کریم نیز توصیه می کند،زنان خود را بپوشانند ، بعد

می فرماید:این کار برای اینکه به عفاف شناخته شوندومعلوم شود خودرادراختیار مردان قرار نمی دهند،بهتر است.

 حجاب واصل آزادی :

همشری دومین سؤالی که شاید برای شما مطرح شوداین است که حجاب موجب سلب حق آزادی می شود که یک حق طبیعی بشری است ونوعی توهین به حیثیّت انسانی زن به شمار می رود .هر انسانی شریف وآزاد است ،مرد باشد یا زن، سفید باشد یا سیاه ،تابع هر کشور یا مذهبی که باشد.پاسخ این سؤال این است که فرق است بین زندانی کردن درخانه وبین موظّف دانستن زن به اینکه وقتی می خواهد با مرد بیگانه مواجه شود پوشیده  باشد.در کشورهای متمدّن جهان برای مردان نیز محدودیّت هایی وجود دارد.اگر مردی برهنه یا درلباس خواب از خانه خارج شد ویا با پیژامه بیرون آید،پلیس ممانعت کرده به عنوان اینکه این عمل بر خلاف حیثیّت اجتماع است ،اورا جلب میکند.هنگامی که مصالح اخلاقی واجتماعی افراد اجتماع او را ملزم کند که درمعاشرت اسلوب خاصی را رعایت کند مثلاً با لباس کامل بیرون آیند ،چنین چیزی نه بردگی نام دارد ونه زندان ،نه ضدِّ آزادی وحیثیّت انسانی است ونه ظلم وضدِّ حکم عقل.

برعکس ،پوشیده بودن زن ،درهمان حدودی که اسلام تعیین کرده،موجب کرامت واحترام بیشتر اوست؛زیرا اورا از تعرّض افراد جلف وفاقد اخلاق مصون می دارد.آری اگر کسی بگوید زن را باید درخانه حبس کرد،این با آزادی طبیعی وحیثیّت انسانی وحقوق خدادادی زن منافات دارد.چنین چیزی درحجاب های غیر اسلام بوده است ،ولی در اسلام نبوده ونیست.

نویسنده » محمد رضا » ساعت 4:5 عصر روز پنج شنبه 86 دی 20

نظرات شما ()

حجاب در قرآن

حجاب از نظر قران  :

اشاره: اصل وجوب حجاب  برای زنان ازضروریّات دین اسلام است،ومنکر آن در حکم منکر دستورات ضروری اسلام  است وکسی که ازروی عمدوآگاهی منکر ضروریات اسلام شود،درحکم کافراست ،مگر اینکه معلوم باشد که منکر خدا ویارسول خدا نیست.ضرورت داشتن حجاب  برای زنان ازنظر قرآن ،وگفتار پیامبروامامان وبه حکم عقل واجماع واتّفاق رأی علمای اسلام ثابت است.درقرآن برای وجوب حجاب وحدود آن ،به چهارآیه که صراحت برآن دارند تمسّک شده ولی درمورد حفظ عفّت وپاسداری ازحریم آن ، درقرآن بیش از ده آیه وجود دارد.

 تجزیه وتحلیل آیه 30 سوره  نور:  

 درآیه 30 سوره نور (به عنوان نخستین آیه ای که صراحت بر وجوب حجاب دارد) می خوانیم:

«وَقُل لِلمُومِناتِ یَغضُضنَ مِن اَبصارِهِنَّ وَیَحفَظنَ فُروجَهُنَّ وَلا یُبدینَ زینَتَهُنَّ اِلّا ما ظَهَرَ مِنها وَلیَضرِبنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلی جُیوبِهِنَّ ولا یُبدینَ زینَتَهُنَّ اِلّا لِبُعولَتُهُنَّ ...»

ای پیامبر به زنان با ایمان بگو چشمهای خودرا (از نگاه به نامحرمان ) فرو گیرند ، ودامان خویش را حفظ کنند ، وزینت خود را ـ جزآن مقدار که نمایان است ـ آشکار نسازند،واطراف ،روسریهای خود را بر سینه خود افکنند (تا گردن وسینه با آن پوشیده شود.)وزینت خود را آشکارنسازند مگر برای شوهرانشان وسایر افراد محرمشان...

شرح کوتاه :

دراین آیه به پنج موضوع در رابطه با حجاب وحفظ حریم عفّت تصریح شده است :

     1 . زنان باید دیدگان خود را از نگاه به نامحرم فرو بنندند.

     2. زنان باید دامن خود را از هرگونه عوامل بی عفّتی ، حفظ کنند.

     3. زنان باید زینت خود را ،جز آن مقدار که بطور معمول آشکاراست ،آشکار نکنند.

     4. زنان باید روسریهای خود را بر سینه بیفکنند.

       5 . زنان باید زینت خود را جز برای افراد محرم خود،آشکار نکنند.

ابن عبّاس عالم ومفسّر بزرگ عصر پیامبر در تفسیر جمله« ولیضربن بخمرهن علی جیوبهن»می فرماید: یعنی زن باید مو وسینه ودور گردن وزیرگلوی خود را بپوشاند.

 آیات هشدارگردر حفظ سنگر حجاب وعفت :

                 1. نهی از کوبیدن پا بر زمین :

درذیل آیه 31 سوره نور،پس از آنکه خداوند به پیامبرفرمان می دهد که به زنان با ایمان بگو حجاب خود را رعایت کنند، می فرماید «ولا یَضرِبنَ بِاَرجُلِهِنَّ لِیَعلَمَ ما یَخفینَ مِن زینَتِهِنَّ »

باید زنان ،هنگام راه رفتن ،پاهای خود را بر زمین نزنند تا زینت پنهانیشان دانسته شود .

                 2 .  نهی ازسخن گفتن زن با نازوکرشمه :

درذیل آیه 32  سوره احزاب ،خداوند خطاب به همسران پیامبر میفرماید:«فَلا تََخضَعنَ بِالقَولِ فَیَطمَع الَّذی فی قَلبه مَرض َوقُلنَ قَولاً مَعروفاً»با صدای نرم ،به گونه هوس انگیز،سخن نگویید،که بیمار دلان در شما طمع کنند ،بلکه به خوبی سخن گویید .

           

 

 

 

نویسنده » محمد رضا » ساعت 4:0 عصر روز پنج شنبه 86 دی 20

نظرات شما ()

حدیث

امام صادق (ع) فرمود: اگر کسی چشمش به زنی افتد و چشم از او بردارد و یا به آسمان اندازد هنوز چشم به هم نزده، خداوند حورالعینی را در بهشت به او تزویج می نماید. (مکارم الاخلاق ص452)

 

نویسنده » محمد رضا » ساعت 3:59 عصر روز پنج شنبه 86 دی 20

نظرات شما ()